Zadbaj o dobry projekt do druku!

Zdążyliście się już dowiedzieć, że jest wiele metod aplikowania nadruku na odzież (jeśli nie - odsyłamy tutaj). Zapewne nie przychodzi to jako pierwsza myśl do głowy (ale to nic strasznego, po to jesteśmy my ;) ), nie mniej jednak sposób stworzenia projektu również można dostosować pod wybraną metodę nanoszenia grafiki. W trakcie jego realizacji czeka na nas szereg pułapek, w które możemy łatwo wpaść, gdy nie wiemy jak im zaradzić.

No dobrze, ale patrzę na projekt i nie wiedzę nic szczególnego, co mogłoby pogrzebać plany stworzenia dobrej jakościowo i unikatowo oznakowanej odzieży. Klucz tkwi w tym co niewidoczne dla oka (na monitorze) 😉 Już spieszymy z wytłumaczeniem!

Po pierwsze: dobierz odpowiedni format

Grafika rastrowa – bitmapowa

Jest to format zapisu, w którym tłumacząc najprościej, grafika składa się z drobnej siatki, a każda kratka odpowiada pikselowi w danym kolorze. Ten format doskonale sprawdzi się do projektów, które zostaną naniesione na odzież metodą sublimacji lub subli-flock’iem.

Popularne formaty plików rastrowych: JPG, BMP, PNG, TIFF, GIT

Grafika wektorowa

Grafiki tworzone metodą wektorową składają się z figur geometrycznych umieszczonych w dwuwymiarowym układzie współrzędnych. Ten rodzaj grafiki idealnie rozszerzy metody dostępne dla grafiki rastrowej o termotransfer, sitodruk i haft komputerowy. Jego zaletą jest skalowalność, dzięki czemu projekt nie traci na jakości przy zmianie rozmiaru.

Popularne metody zapisu grafiki wektorowe: SVG, EPS, AI, CDR

Jeśli potrzebujesz zapisać istniejący projekt w innej grafice, dostępne są następujące metody:

Wektoryzacja, czyli trasowanie

Coraz częściej graficy odchodzą od tworzenia grafiki rastrowej lub dostają zlecenie na przerobienie projektu rastrowego na wektorowy. Polega ono na niczym innym jak poprowadzeniu krzywych w taki sposób, aby nowo powstały obraz jak najdokładniej odwzorował grafikę rastrową, jednak zawsze trzeba wziąć pod uwagę lekką deformację i konieczność odręcznych poprawek.

Rasteryzacja grafiki

Jest to proces odwrotny do wektoryzacji, znacznie prostszy i sprowadza się jedynie do zapisu grafiki wektorowej w jednym z formatów grafiki rastrowej

Po drugie: odpowiedni rozmiar

Jeśli mówimy o rozmiarze projektu, to skupić uwagę musimy przy grafice rastrowej, ponieważ brak skalowalności przekłada się na to, że gdy projekt będzie miał zbyt mały rozmiar w porównaniu do oczekiwanego, próba powiększenia go skończy się totalną klapą. Słaba jakość i widoczne małe kwadraciki, to skutki uwidocznienia pikseli, które zwiększając rozmiar powodują rozmycie wzoru. W przypadku grafiki wektorowej zapis w odpowiednim rozmiarze to czysta przyjemność, ponieważ bezproblemowo przeskalujemy obraz z zachowaniem oczekiwanej jakości.

Po trzecie: rozdzielczość DPI plików

Wymiary grafiki (PPI) a DPI różnią się od siebie i biorąc pod uwagę, że grafika jest przeznaczona do druku, a nie tylko do wyświetlania na monitorze, konieczne jest określenie DPI. PPI określa maksymalną liczbę punków (rozdzielczość), którą może wyświetlić na ekranie, natomiast DPI określa jak gęsto są rozłożone punkty na obszarze jednego cala. Wnioskować możemy, że czym więcej punktów, tym lepsza jakość i dokładniejsze odwzorowanie. Nie da się określić jednej konkretnej wartości, która zawsze da oczekiwany rezultat. Podpowiedzieć możemy jedynie, że czym mniejszy obraz tym więcej punkcików jest potrzebne, aby był czytelny (np. 1000 DPI dla obrazu o kilkucentymetrowej przekątnej). 300 DPI sprawdza się dla obrazów, które nie będą oglądane z dużej odległości. Dla wymiarów większych niż A1 wystarczy 250 DPI a dla banerów jedyne 150 DPI.

DPI i piksele nie są miarą tego samego, ale można określić, jakie wymiary będzie mieć zdjęcie w danej rozdzielczości po wydrukowaniu z określonym DPI lub odwrotnie – określić konieczną rozdzielczość przy danym DPI i wymiarze.

Wystarczy skorzystać ze wzorów:

Po czwarte: użyte kolory

Zapewne znajdzie się tu osoba, która przygotowała projekt, określiła kolory, zleciła realizację, a gdy przyszedł moment na odbiór zamówienia spotkało ją wielkie rozczarowanie, ponieważ kolory okazały się zupełnie inne niż oczekiwane. Aby uniknąć podobnych sytuacji zalecamy użycie:

• palety CMYK, gdy nadruk wykonany zostanie metodą druku cyfrowego DGT i sublimacji. Sprawdza się również, gdy projekt jest grafiką rastrową (bitmapą)
• palety Pantone, gdy używamy sitodruku

Warto wziąć pod uwagę, że niektóre drukarnie konwertują kolory z palety RGB lub Pantone na CMYK, co może spowodować zniekształcenie koloru pierwotnej barwy. W takim przypadku zalecane jest samodzielne skonwertowanie z korektą przed oddaniem do druku.

Teraz wiesz już co zrobić, aby oczekiwany rezultat nie spotkał się z rozczarowaniem przy odbiorze zamówienia. Zadbaj o doby projekt, którego realizację warto zlecić osobie, zajmującej się tym profesjonalnie a następnie ciesz się odzieżą z grafiką stworzoną przez Ciebie.

Masz pytania? Nie wiesz czy projekt nadaje się pod nadruk? Skontaktuj się z nami chętnie pomożemy!